    |
|
 |
› Peter Vandermeersch: Ik wil winnen tegen mijn kindSterrennnieus had een gesprek met Peter Vandermeersch, finalist van de Slimste Mens ter Wereld: "Als ik thuis met mijne kleine zit te dammen, wil ik óók winnen van die kleine. En hij van mij!" Had je zin in de finaleweek?Peter: Ik had er heel veel zin in. Het leuke was dat er tussen de gewone reeks en de finaleweek zes of zeven dag tussenzaten dat ik niet moest spelen en daar was ik eigenlijk wel blij mee, met die pauze. Maar dan die finaleweek, die opnames daarvan, dat vond ik geweldig! Heb je je in die dagen extra voorbereid? Peter: Neen, ik had mij ook helemaal niet voorbereid. Maar wat wel gebeurt – ik heb dat een paar keer beschreven en ik begrijp dat dat bij alle kandidaten zo is – is dat je je onwillekeurig toch voorbereidt. Het is niet zo dat ik encyclopedieën ben beginnen lezen, maar als ik kranten zit te lezen, dacht ik wel plotseling: “God ja, wat weet ik over – pakweg – de tachtigjarige oorlog? Of hoeveel soorten peren ken ik eigenlijk? Dat heb ik ook in die laatste week een paar keer gedaan. En dan ben ik wel een aantal keer op Wikipedia gaan kijken van ja, inderdaad, Quentin Tarantino, die heeft ook nog díe film gemaakt. Een aantal keer zat ik hier in mijn living rustig de krant te lezen en spurtte ik plots naar mijn bureau om op Wikipedia plotseling iets te gaan nakijken. Dus het kruipt ongelooflijk onder je vel, ik had onderschat hoe erg dat spel met je bezig is. Heb je ondertussen De slimste mens ter wereld gevolgd om te zien wie jouw tegenstanders zouden worden? Peter: Neen, ik had echt een soort slimste mens-overload, en ik heb het dus niet meer bekeken. Ik geef wel toe dat ik na de opnames van de maandag- en de dinsdaguitzending met Sam (De Graeve, de eindredacteur van De slimste mens ter wereld, n.v.d.r.) gebeld heb om te vragen tegen wie ik woensdag uitkwam. Dat was de afspraak hoor, maar was wel heel nieuwsgierig naar mijn tegenstanders van vandaag. Dat bleken Ann en Bent te zijn. Dat vond ik ook wel fijn, want met Ann heb ik geen enkele keer gespeeld en het was heel prettig om Bent terug te zien. Hing er competitiviteit in de lucht? Peter: A priori niet, neen. Ik vond het ook in de coulissen heel prettig, dus geen spoor van competitiviteit op dat vlak. Maar een keer dat het spelletje begint, zit het ook wel in de aard van het beestje – en ik denk ook wel van de drie beestjes – om ervoor te gaan. Maar ook achteraf hebben we samen pinten gedronken en veel plezier gehad, dus in die zin: voor en na geen competitiviteit, maar wel tijdens het spel. Ik ben een speelvogel en als ik het spelletje speel, dan speel ik dat ook. Als ik thuis met mijn kleine zit te dammen, dan wil ook winnen tegen die kleine, en hij tegen mij (lacht). Je had woensdag wel wat last met die ronde over literaire klassiekers, niet? Peter: Ja! (vol overtuiging). Ik moet zeggen, ik begon goed, met Alleen op de wereld en The old man and the sea. Maar dan mis ik The catcher in the rye en vanzelfsprekende dingen, zoals De Toverberg van Thomas Mann. Ik heb daar dus echt een slechte ronde gespeeld. De hele uitzending was trouwens een van mijn zwakkere uitzendingen. Ik loop de hele tijd heel erg achterop, ik mis mijn puzzels voor een stuk en dat zouden wel de zenuwen kunnen geweest zijn. Ik begin goed, ik heb een eerste ronde die ik heel goed speel, en al de rest gaat dan de mist in en ik kan dan gelukkiglijk twee keer vijftig seconden meepikken bij de filmfragmenten van Ann en Bent, waardoor ik al bij al nog met een behoorlijk aantal seconden aan de finale kan beginnen. Maar ik heb eigenlijk niet zo’n goede quiz gespeeld, denk ik. Ik ben wel heel erg fier op het mooie vliegertje dat ik gevouwen heb en door de studio gegooid hebt. Ik vind dat dat de geschiedenis moet ingaan als het mooiste vliegertje dat ooit op Eén gevouwen en gegooid is, dus dat was wel heel leuk om doen. En de finale … ik heb al vaak zo’n finale gespeeld, maar nu was het razend spannend, zodat we op een bepaald moment allebei nog één seconde hadden. En dan heb ik het grote geluk dat Ann niet meteen op de familienaam van JR Ewing komt. En daardoor kan ik naar die finale. Kende jij zelf die achternamen van de personages uit Dallas? Peter: Ja, want toen ik de vraag hoorde, dacht ik: “Ik ben dood.” Want vier van de vijf zijn Ewings hé. Je hebt JR Ewing, Bobby Ewing, Sue Ann Ewing … Ik dacht: “Shít, wat een vraag!“ Dat is dan een héle lange seconde terwijl je daar zit (lacht). Het heeft toch twee of drie seconden geduurd eer ik besefte dat ik gewonnen had. Dat was niet meteen duidelijk, dus mijn hart heeft minstens drie seconden stilgestaan. En Bent heeft het eigenlijk geweldig goed gedaan. Peter: Bent is voor mij nu dé kandidaat om morgen de finale te winnen, want die speelde ij-zer-sterk. Ik ben zelf in de Golfoorlog geweest in 1991, dus toen hij dat fragment kreeg, vloekte ik erg. Maar dan dacht ik “Schwarzkopf, die kent hij toch niet. En dat het 1991 was, kan hij toch niet weten”. Ik zat dus te hopen dat ik veel van zijn punten zou kunnen pakken, maar hij liet enkel de naam ‘Desert Storm’ liggen. Die heb ik dan wel gegeven, maar ik was zeer onder de indruk van Bent. Die weet een hoop dingen waarvan je denkt “Hoe wéét die dat toch allemaal?” En ik was ook wel blij dat Ann ‘professionele afscheidsnemer’ had laten liggen. Maar Bent: indrukwekkend goed, dus voor mij is Bent nu de kandidaat die kan winnen van Linda.
› Gepubliceerd donderdag 28 januari 2010 om 13:32 uur door Robrecht Van Goolen
› Meer berichten uit Interview |
|
| Sterrennieuws © 2008 - 2024 Overnemen van foto's of (gedeelten uit) teksten zonder de uitdrukkelijke en schriftelijke toestemming van Sterrennieuws is strafbaar. Contacteer ons voor verdere informatie. Bent u van mening dat u de rechten bezit op materiaal dat gebruikt is op deze website, contacteer ons dan. |
Startpagina Nieuwsoverzicht Foto's Over Sterrennieuws Contacteer ons |
RSS Nieuws Flickr |
