Het begint alvast behoorlijk mysterieus. Een jongeman is op de vlucht nadat hij zijn jonge zusje alleen heeft geltan in het bos met een bebloede teddybeer stevig vastgeklemd in de armen. De beste vriend van de jongen wordt vlakbij dood teruggevonden…
Achtergrond
Falco, dat vorige maand nog furore maakte tijdens de KRO Detectivemaand, debuteerde op de Franse zender TF1, op hetzelfde uur als het immens populaire Profilage. Terwijl die laatste serie vooral de mosterd haalde bij Amerikaanse reeksen als Profiler en Criminal Minds, lieten scenaristen Clothilde Jamin en Olivier Dujols zich naar eigen zeggen meer inspireren door Life en Luther. In tegenstelling tot wat vaak het geval is bij andere series, lijkt Falco elk seizoen enkel beter te worden – dat belooft dus voor de vierde jaargang, die momenteel wordt opgenomen.
Hoewel niet alle personages het in deze tweede jaargang moeilijk hebben, wordt de sfeer rond Falco zelf wel grimmiger. Zijn onderzoek naar wat er precies gebeurd is op de dag dat hij in het hoofd werd geschoten begint obsessionele kantjes aan te nemen en de bijhorende hallucinaties doen soms zelfs denken aan Hannibal. Toch blijft Falco van begin tot eind uniek aanvoelen en dat heeft onder andere te maken met de knappe acteerprestaties, de mooie cinematografie en de beslissing van Jamin en Dujols om zich te concentreren op de personages en niet op hoe complex de moordzaken in elkaar moeten zitten.
Falco is beklijvende televisie die veel verschillende menselijke thema’s aansnijdt. Let vooral goed op voor de finale, want die wordt nog steeds druk besproken door de fans.
Kijken
